*** నిజమైన నాయకుడు***

 




ఒక్కడు మాంసమిచ్చె(శిబి చక్రవర్తి)
మరియొక్కడు చర్మము కోసి ఇచ్చె (కర్ణుడు)
వేరొక్కరు డస్థి నిచ్చె (దదీచి) 
నిక నొక్కడు ప్రాణములిచ్చె(బలి చక్రవర్తి )
వీరిలో నొక్కని పట్టునన్
బ్రతుకు నోపక యిచ్చిరొ కీర్తికిచ్చిరో...? 


సారాంశం:  ఇతరుల ప్రయోజనాలు, ఆర్తిని బట్టి ఆయా ప్రముఖులు  త్యాగనిరతి-కీర్తిని కాంక్షతో అవి ఇచ్చారు తప్ప జీవించ జాలక మాత్రం కాదని అర్ధం. 

అన్నీ సవ్యంగా వున్నప్పుడు నాయకత్వం అప్పగిస్తే సగర్వంగా స్వీకరించి, తోచిన తరహాలో సూచనలు-సలహాలూ, ఆజ్ఞ-ఆదేశాలూ యిస్తూ ఆధిపత్యం చాలాయించడమే కాదు! పరిస్థితి వికటించినపుడు, అదే చొరవతో ముందుకు వచ్చి భారమెంతని చూడకుండా భాద్యతను భుజాన వేసుకున్నవాడే "నిజమైన నాయకుడు"  

***అంతరం***

భూమిని చీల్చుకు వచ్చే అంకురంలా.. 
కన్న ప్రేగును తెంచుకు పుట్టిన బిడ్డ 

పైరు ఎదిగినాక నాటిన రైతు కోసం ఆత్మ త్యాగం
ఎదిగిన బిడ్డ కన్నవారికి మిగిల్చేది కన్నీరు 

ఆశపడిన రైతుకు కాసుల వర్షం... 
ఏదో.. చేస్తాడని నమ్మిన కుటుంబానికి.. 
కన్నీటి ధార  మిగులుస్తున్న నేటి తరం

మొక్కపాటి మానవత్వం లేని నేటి సమాజ
యువతకు కనువిప్పు కలిగేది ఏనాటికో.. 

తరాలు మారుతున్నా.. అంతరంగ ఖాళీని 
పూడ్చే రోజు  ఎనాడొస్తుందో...!    

                        ... గోపి బుడుమూరు

***మానవత్వం ***

మరుగున  పడిపోయిన మానవత్వాన్ని 
దీపం  పెట్టి వెతికి మాత్రం  ఏం ప్రయోజనం

నా.. అనుకున్న బంధాలన్నిటినీ ఎన్నడో 
నాన్చి.. నాన్చి.. తప్పులు వెతికి..  వెతికి.. మరీ 
కావాలనుకుని వచ్చిన  వారిని సైతం కాళ్ళదన్ని.. 

వయసు మీదపడి.. వైరాగ్యం మొదలై.. 
 ఏ బంధం కోసం..! వేదనతో.. వెర్రి చూపులు 

కడుపున పుట్టిన వారు.. నిన్ను, దేశాన్ని వదిలి దూరంగా విదేశాల్లో... 
నీ.. ఆదరణ, ఆప్యాయతలు... ప్రాణం లేని కంప్యూటర్ బొమ్మల్లో... 

ఆశలు కోల్పోయి.. అణగారిన జీవితపు చివరి అంచులలో.... 
పలకరింతకు సైతం పది మంది లేని  బ్రతుకెందుకు..?

మేలుకో.. మానవుడా...! యిది  జరగబోయే  నీ.. భవితవ్యం 
ఎన్నటికీ.. మరువకు, నీ.. తత్వమైన "మానవత్వం". 

                                                             .... గోపి బుడుమూరు